ಮೋಹಿ ಕವಿ.

ಪಕ್ಕಪಕ್ಕದಲಿ ಕುಳಿತು

ಈ ಜಗವನ್ನೆ ಮರೆತು !

ಮಾತಿಗೆ ಮಾತು ಸಾಗಿತಲ್ಲ

ಕೈ ಬೆರಳುಗಳು ಹೆಣೆದವಲ್ಲ.

ಬಣ್ಣ ಬಳಿದ ಕಾಲುಬೆರಳು

ಏನೋ ಬಯಸಿದಂತಿವೆ,

ಮೂಗ ಮೇಲಿನ ರತ್ನದ ಹರಳು

ಅದನ್ನೇ ಪುನರುಚ್ಛರಿಸಿದೆ ಹೂವೆ.

ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಹಾತೊರೆದ ಮನಕೆ

ಅಪ್ಪನ್ನು ನೀಡಿದ ಮೇನಕೆ ;

ಕಪ್ಪನ್ನು ಕೇಳಿ, ದೃಷ್ಠಿ ನೆಟ್ಟು

ಸುಮ್ಮನೆ ತೋರುವೆ ಸಿಟ್ಟು.

ಹೇಳದೆ ಕೇಳದೆ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ

"ಹೂಂ.."ಗುಟ್ಟುತಿರುವ ನಲ್ಲೆ :

ನಿನ್ನ ತೋಳಹಾರವ ನನಗೊಪ್ಪಿ-

ಸಿ ಮೂಗಿಗೆ ಮೂಗನುಜ್ಜುವೆಯಲ್ಲೆ.

ನಿನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ದೃಷ್ಟಿಗೊಟ್ಟು

ನಾ ತಿಳಿದ ಮನದಾಳ ಎಷ್ಟು ?

ಒತ್ತಿ ಬಂದಾಸೆಯ ತೋರದಿರಲೇ ,

ತುಟಿಯ ಮುದ್ರೆಯನೊತ್ತೆ ಬಿಡಲೇ ?

ಮತ್ತೆ "ಹೂಂ" ಗುಟ್ಟುವೆ

ನಾನೂ "ಹೂಂ" ಗುಟ್ಟುವೆ

"ಊಹುಂ" ಎಂದು ನೀ ಕುಳಿತೆ

ಮುಗಿಸಿ ಬಿಟ್ಟೆನು ನಾ ಕವಿತೆ.

   ✍ ಸತೀಶ ಉ ನಡಗಡ್ಡಿ