ಮಳೆ ಮಳೆ ಮಳೆ
ಯಾಕಿಷ್ಟು ಅಳುವೆ ತಾಳೇ..
ನಿಲ್ಲದ ಈ ನಿನ್ನ ನೀರ ಧಾರೆ-
ಗೆ ಬೇಸ್ತು ಬಿದ್ದಿದೆ ಧರೆ !!
ಒತ್ತರಿಸಿ ಬಂದ ದುಃಖವನು
ಅವಡುಗಚ್ಚಿ ಹಿಡಿದರೂ ನಿಲ್ಲದೇ
ಸುರಿಯುತಿರುವೆ ಮುಗಿಲ ಮಣಿನಿ ನೀನು
ಕಣ್ಣೀರು; ಇಷ್ಟೊಂದು ದುಃಖ ಯಾಕಾಗಿದೆ ??
ಒಣ ಮೊಗದಲ್ಲಿ ಕಳೆ ರಾರಾಜಿಸಿ
ಇಳೆಯ ಒಡಲೆಲ್ಲ ನೀರ ತುಂಬಿಸಿ;
ಬಹು ವರ್ಷದಿಂದ ಬತ್ತಿದೊಡಲುಣಿಸಿ
ಸುರಿಸುವೆ ಅನಂದಬಾಷ್ಪ ಚುಂಬಿಸಿ-ಚುಂಬಿಸಿ.
✍ಸತೀಶ ಉ ನಡಗಡ್ಡಿ