ಕಣ್ಣು

ಇದ್ದ ಕಣ್ಣು ನೋಡಲು, ನೋಡಿ ನೋಡಿ ಕೆಟ್ಟಿತು.

ನೋಡಿ ಕೆಟ್ಟ ಕಣ್ಣು ಸುಮ್ಮನಿರಲಾರದೆ

ಮಸ್ತಿಷ್ಕಕ್ಕೆ ದೂಡಿತು.

ಮಸ್ತಿಷ್ಕ ಕೆಟ್ಟು ಸುಮ್ಮನಿರಲಾರದೆ, 

ನಾಲಗೆಗೆ ಹೇಳಿತು

'ಬೈಯಿ, ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂಗೆ ಬೈಯಿ' ಎಂದು.

ಬೈಯಿತು ಬಾಯಿ ಊರ ಹೊಲಗೇರಿಯೇ ತನ್ನೊಳಗಿರುವಂತೆ !!!

ಕೆಟ್ಟ ಮಸ್ತಿಷ್ಕ ಸುಮ್ಮನಿರದೆ 

ಕೈಗೆ ಹೇಳಿತು

'ಹೊಡಿ, ಹೊಡಿ ಕಲ್ಲು ಎತ್ತಿ ಹಾಕು, ಸಾಯಿಸು'

ನೂರು ಭಾವನೆಗಳೆಲ್ಲ ಸತ್ತವು !!

ಮಸ್ತಿಷ್ಕ ಕೆಟ್ಟು ಕಾಲಿಗೆ ಹೇಳೇ ಬಿಟ್ಟಿತು

'ಒದೆ, ತುಳಿ 'ಎಂದು,

ಎಲ್ಲವೂ ಮುಗಿಯಿತು. ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತ ಮಸ್ತಿಷ್ಕ

ಹುಚ್ಚೆದ್ದು  ನಿಂತಿತು ಕಿವಿ ನಿಮಿರಿಸಿಕೊಂಡು

'ನನಗೆ ಯಾರು ಏನೇನೆಂದರು' ಎಂದು.

ಕಣ್ಣು ಇರಬಾರದಿತ್ತು ನನಗೆ

ಕಣ್ಣು ಬೇಕಿತ್ತು ಕುರುಡಗೆ.

                              ✍ ಸತೀಶ ಉ ನಡಗಡ್ಡಿ