ಕೇಳೇ ನನ್ನವಳೆ

ನನಗದೆಲ್ಲಿಯ ಬಡತನ
ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನೀನಿದ್ದಾಗ
ಅದೆಂತಹ ಸಿರಿತನ
ನೀನಿರದೆ ಹೋದಾಗ

ಅನು ದಿನವು ಪ್ರೇಮೋತ್ಸವ
ಜೊತೆಗಿದ್ದರೆ ನೀ ನಸುನಗುತ
ಕಣ ಕಣದಲೂ ವಿರಹೋತ್ಸವ
ನೀ ಹೋದರೆ ಕ್ಷಣ ದೂರ 

ಹೂ ತುಟಿಯ ಮೇಲೊಂದು
ಮುತ್ತನಿಟ್ಟು ಚುಂಬಿಸಲು
ನಿನ್ನ ಕಮಲ್ಗಣ್ಣಲಿ ಮಿಂಚಿ
ಮರೆಯಾಗುವ ನಗುವಾಗಲೇ ನಾ ? 

ಬಿಗಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಕೈಗೆ ಕೈ
ಉಸಿರಿನೊಳಗುಸಿರು ಸೇರಿ
ಬೆರೆತು ನಾವಿಬ್ಬರು ಬಾಡಿದ
ಹೂವಂತೆ ಕೂರೋಣವೇ ಗೆಳತಿ..? 

ಚರ-ಚರಣಾದಿ ಕವ್ಯಾರ್ಥದಲ್ಲಿ 
ತುಂಬಿ ತುಳುಕುವಳೆನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಗಂಗೆ.           
- ಸತೀಶ ಉ ನಡಗಡ್ಡಿ