ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಳು

ಭೂಮಿ ಗುಂಡಗಿದೆ
ಸಿಗದೇ ಮತ್ತೆಲ್ಲಿ ಹೋಗಿಯಾಳು,
ಇಂದಲ್ಲ ನಾಳೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ
ಬೀಳಲಾರಳೇ.....?
ಎಂದುಕೊಂಡು ಕಾದಿದ್ದ ದಿನ
ಅಂತೂ ಇಂದು ಬಂದೆ ಬಿಟ್ಟಿತಲ್ಲೆ ಹುಡುಗಿ.

ಕಂಡು ಗಾಭರಿ-
ಗೊಂಡು ನಿಂತಿರುವೆ ನೋಡಿ ನನ್ನ;
ಹೊಸ ಲಂಗ, ರವಿಕೆ ತೊಟ್ಟು
ಬಂದ ಚಲುವೆ ಹೊಗಳ ಬೇಕಿದೆ ನಿನ್ನ:
ನಿಂತು ಕೇಳು  "ಒಲ್ಲೆ" ಎನುವುದ ಬಿಟ್ಟು
ಒಂದರಗಳಿಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಚಿನ್ನ.

ಗಾಳೀಲಿ ತೇಲಾಡುವ ಮುಂಗುರುಳು
ಕತ್ತಿನ ಸುತ್ತ ಬಳಸಿ,
ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಚಾಚಿದ ಕೇಶ ರಾಶಿ;
ವಾಹ್ ಸುಂದರಿ...
ರಸದುಟಿ, ಕಾಮಾಕ್ಷಿ,
ಕೈಲಿ ಐದೈದೆ ಬಳೆಗಳ ನಾದ.

ಅದಾವ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ
 ಪುಣ್ಯವೋ ಏನೋ
ಆ ನಿನ್ನ ಕೊರಳ ಮಣಿಯದು...?
ಎದೆಯ ಐಸಿರಿಯ ಮೇಲ್ಮೆರುಗೂ ಅದೇ.

ಇಳಿಬಿದ್ದ ಲಂಗವನ್ನೆತ್ತಿ ಹಿಡಿದು
ಹೊಕ್ಕಳ ಹೂ, ಬಳುಕೊ ಬಳ್ಳಿ
ನಡುವ ಮುಚ್ಚಿ ಅರ್ಧ,
ನೆರಿಗೆ ಹಾಕುತ್ತಿರುವೆ ಕೈ ಬೆರಳಿಗೆ.

ಉಡುಗಿಕೊಂಡು ಬರುತಿದೆ
ಮುಂದೆ ಮುಂದೆ ನೀ ಹೋದಂತೆ
ಹಿಂದೆ ಹಿಂದೆಯೇ ಲಂಗ;
ಚೇತೋಹಾರಿ ಈ ಹೃದಯದ
ತರ ತರದ ರಸ ಭಾವಗಳನ್ನೆಲ್ಲ
ಸುಮ್ಮನೆ ಕಾಲಡಿಯಲಿ !!
ತಾತ್ಸಾರವೇ ಇಲ್ಲ ಈ ಭಾವಗಳಿಗೆ,
ಗೆಜ್ಜೆಯಾ 'ಜಲ್ ಜಲ್' ಸದ್ದಿರಲು ಮಧುರವಾಗಿ
ಮತ್ತೇನೂ ಬೇಡ ಸಾಕೆಂದಿವೆ ಭಾವ.

ಅಂತೂ 'ತಟ್ಟನೆ' ನಿಂತು,
'ಗರಕ್' ನೆ ತಿರುಗಿ,
'ಕಿಸಕ್'ನೆ ನಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟಳು ಹುಡುಗಿ.
ಎಲವೋ ಬ್ರಹ್ಮ ..... ನೋಡಿಲ್ಲಿ,
"ಹೆಣ್ಣಿಗಂದ(ಧ)ವನು ಕೊಟ್ಟೆ,
ಗಂಡಿಗಾ(ಆ)ಸೆಯನು ಇಟ್ಟೆ"
ನಿನಗೆ ಆಟ. ಆದರೆ,
ನನ(ಮ)ಗೆ ಸಂಕಟ.
                             ✍ ಸತೀಶ ಉ ನಡಗಡ್ಡಿ