ಕೈ-ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ ಜೋಡಿ ಜೀವಗಳು
ತೇಲಿ, ತಣ್ಣೀರಿನಲ್ಲಿ ತಣಿಯುತಿವೆ ಬಿಸಿ ಭಾವಗಳು
"ಯಾವ ಗುರುತು ಪ್ರೀತಿಗೆ
ನೀ ನೀಡುವೆ ನನಗೆ ?"
ಎನ್ನುವ ನಲ್ಲೆಯ ಮಾತಿಗೆ
ಇಟ್ಟು ನುಡಿವನು ಮೂತಿಗೆ
ಬಿಸಿ ಮುತ್ತನೊಂದು ಆಸೆಗೆ
"ಇದೆ ನನ್ನ ಗುರುತು ನಿನಗೆ - ಪ್ರೀತಿಗೆ."
ಅಬ್ಬಾ, ಅದೇನು ಹಬ್ಬ ಈ ಜೋಡಿಗೆ !!
ಒಬ್ಬರನೊಬ್ಬರು ಬಿಟ್ಟಿರಲಾರದ ಬೆಸುಗೆ.
ಹುಟ್ಟಿದ್ದು, ಬೆಳೆದದ್ದು, ಕಾಡಿದ್ದು,
ಬೇಡಿದ್ದು, ಪಡೆದದ್ದು, ನೀಡಿದ್ದು.
"ಇಷ್ಟೇ ಏನು?" ಎಂದಿದ್ದು;
ಮತ್ತೇನೋ ಹೊಸದನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದು.
ಉಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆ ನೆನೆದು ಹಸಿಯಾದಾಗ
'ಬಾ ತೀಡು, ತಂಡವು' ಎಂದಾಹ್ವಾನಿಸುವ ಭಾವ ಯಾಗ
ಇಲ್ಲಿ ನಲ್ಲನ ಮಾತೇ ನಲ್ಲೆಗೆ ಶ್ರೇಷ್ಠ :
ಉಕ್ಕಿ ಬರುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಿಂದಿನ ಅಸೆ,
"ನನಗಾಗಿ ಅಲ್ಲ, ನಿನಗಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ತೀರಿಸೆ"
ಎನ್ನುವ ನಲ್ಲಗೆ, ನಲ್ಲೆಯ ಮೌನವೇ ಶಿಷ್ಠ.
"ಬಾ ಬಯಸುತಿದೆ ಮನ ಇಂದು ನಿನ್ನ"
'ಎಂದು ಕರೆವನು ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದ ನನ್ನ'
ನಾಚಿ ನೀರಾಗಿಹಾಳು ನೀರೆ
ಮರೆತು ನಿಂತಿಗಳು ಜಾರಿದ ಸೀರೆ
ಕಾಡಿಸಿ, ಪೀಡಿಸಿ, ಬೇಡಿಸಿ ಮೈ ದಣಿದಿರೆ
"ಬೇಡ ಹೋಗೆ.." ಎಂದು ಸಿಡುಕಿದಾಗ ಮೊರೆ
"ಕ್ಷಮಿಸಿ ಬಾ" ಎಂದು ಕರೆವಳು ಬೀರಿ ನೋಟ ವಾರೆ
✍ ಸತೀಶ ಉ ನಡಗಡ್ಡಿ.
No comments:
Post a Comment